Ég man næstum því ekki eftir neinu sem hefur verið í fréttum á þessu ári.

Eins hjá flestum Íslendingum nær fréttaminni mitt ekki lengra en tvo mánuði aftur í tímann. Þannig að lykilatriði ársins eru:

Sigmundur Davíð og aðdáendur fóru á afdrifaríkt fylleríi. Aðdáendaklúbbur hans gerir sér ekki grein fyrir því að þeirra er ekki óskað lengur. Stjórnvöld í Reykjavík byggðu allt of dýran bragga. Dýr afmælisveisla á Þingvöllum. Þingmenn senda þjóðinni reikning vegna bílferða. Flugfélög fóru á hausinn. Hópuppsagnir. Stéttaskipting. Túristabransinn að hrynja. Ný kreppa í uppsiglingu, allt íslensku krónunni að þakka. Ísland – bezt í heimi!

Leiðinlegir, gamlir, frekir, hræddir sjötugir og eldri karlar (á öllum aldri, af öllum kynjum) sem óttast breytingar og vilja hafa landið sem mest einangrað frá umheiminum ráða of miklu á landinu. Svona viljum við hafa það. Ekkert vesen og allt í góðu lagi. Þetta var tvöþúsundogátján.

En ég ætla ekki út í frekari pólitíska umræðu. Læt misvitrum Moggabloggurum og virkum í athugasemdum það eftir.

Fyrir mig hefur þetta verið ágætt ár. Heilsan hefur verið í góðu lagi, sem maður má þakka fyrir, kominn á þennan aldur. Það hefur verið nóg að gera hjá mér. Ég skoðaði heiminn og kom á marga staði sem ég hafði aldrei komið til áður. Ég nýtti mér minn skerf af góðærinu, svona rétt áður en það leið undir lok.

Til að skoða árið betur er kominn tími til líta á nokkrar myndir. Það er þess virði að halda þessum vef úti bara fyrir þennan árlega myndaannál. Svona var árið 2018 í myndum:

Það hófst í Borgarnesi, eins og síðustu 20-30 ár á undan.

Skoðaði gervitungl á Háskólatorgi. Fékk líka að halda á því. Þetta er líklega dýrasti hlutur sem ég hef handleikið.

Spilaði Trivial.

Sá vélmenni á UT-messunni í Hörpu.

Mætti á ættarþorrablót ásamt þessum (og fleira fólki sem er ekki á myndinni).

Hélt upp á öskudaginn.

Gekk upp á Helgafell. Mun hafa komið á toppinn sextíuogþrisvar sinnum á árinu, frá 24. mars til 26. desember.

Spilaði á tónleikum með þessu fólki.

Söng á tónleikum í Skálholtskirkju.

Fór með þessu fólki til Barcelona…

… Söng þarna…

…skoðaði Montserrat…

…heilsaði upp á Svörtu Maríu…

…og naut útsýnis yfir Barcelóna.

Frá Barcelona lá leiðin til Parísar. Skoðaði Eiffelturninn…

…sá Mónu Lísu á Louvre-safninu…

…skoðaði Notre Dame-kirkjuna…

…fór upp í Sigurbogann…

…og naut útsýnis yfir París.

Fór frá París til London:

Keypti fjólubláan plasttrompet…

…sá Bat out of hell…

…Harry Potter og bölvun barnsins…

…og Vesalingana.

Skoðaði sirkustjaldið í Reykjavík. Þó bara að utan – ekki að innan.

Heimsótti geitur á Háafelli.

Fór í spa í Borgarfirði.

Sá Hringadróttinssögu í Hörpu.

Hélt upp á stóra 4-0 afmælið í München.

Heimsótti Augustiner-bjórgarðinn:

Skoðaði dýragarðinn í München…

…fór upp í Ólympíuturninn…

…heimsótti Bavaria Filmstadt…

…og kannaði slóðir Lúðvíks II. konungs af Bæjaralandi.

Spilaði á nokkrum októberfestum á stór-Hafnarfjarðarsvæðinu.

Djammaði með vinnufélögum.

Skoðaði hafpylsuna á Reykjavíkurtjörn.

Fór á WebSummit, risastóra vefráðstefnu í Lissabon…

…með þessu fólki.

Keypti nýja tölvu. Það er þá staðfest: Næsta hrun verður mér að kenna. Þess vegna gef ég leyfi fyrir því að láta tjarga mig og fiðra þegar þar að kemur.

Fór á jólatónleika Baggalúts í Háskólabíói.

Söng í Hörpu.

Skoðaði jólaköttinn í miðbæ Reykjavíkur.

Mótmælti á Austurvelli.

Skoðaði alþingishúsið.

Hélt upp á jól og hækkandi sólargang í lok ársins.

Og nokkurn veginn þannig lýkur árinu.

Ég þakka öllum hlutaðeigandi fyrir samskipti og samveru á árinu, með von um að 2019 verði miklu betra og skemmtilegra. Megi nýja árið færa ykkur fullt af allskonar.